Semed Vurgun
Azerbaycan
El bilir ki, sen menimsen,
Yurdum, yuvam, meskenimsen,
Anam dogma vetenimsen!
Ayrilarmi konul candan?
Azerbaycan, Azerbaycan!
Men bir usaq, sen bir ana,
Odur ki, bagliyam sana,
Hanki semta, hanki yana
Hey ucsam da yuvam sensen,
Elim, gunum, obam sensen!
Cox kecmisem bu daglardan,
Durna gozlu bulaqlardan!
Esitmisem uzaqlardan
Sakit axan arazlari,
Sinamisam dostu, yari...
Feqet senden gen dusende,
Ayriliq menden dusende,
Saclarima den dusende
Bogar aylar, iller meni,
Qinamisan eller meni.
Daglarinin bası qardir,
Ag orpeyin buludlardir.
Boyuk bir kecmisin vardir.
Bilinmeyir yaşın senin,
Neler cekmis basin senin.
Dusdun ugursuz dillere,
Nes aylara, nes illere.
Nesillerden nesillere
Kecen bir sohretin vardir.
Oglun, qizin bextiyardır...
Hey baxiram bu duzlere,
Ala gozlu gunduzlere.
Qara xalli ag uzlere
Konul ister se'r yaza;
Gencleşirem yaza-yaza...
Olmez konul, olmez eser,
Nizamiler, Fuzuliler
Elin qelem, sinem defter,
De gelsin her neyin vardir.
Deyilen soz yadigardir.
[ Zeyneb Xanlarova ] еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 5