Ешкімнен де, ештеңеден де қорықпа, мен барда Мендік болмасаң да айналамын қорғаныңа Қиналғаныңда, жалғыз қалғаныңда мен жылытып сені аламын құшағыма
Мен барда соқпайды ызғар ескен желдер де, Мен барда тоқтайды, құзға көшкен селдер де! Жалындайтын армандарым сенiң ғана қолыңда, Алынбайтын қамал болып тұра берем жолыңда
Кетсеңде өзге бағытқа әрбір қадамды бірге баспай, Тілеп жүрем жаратушыдан бақытыңды бұрынғыдай. Сағыныш басым болып, мені еске алғаныңда, Ыстық жасыңды төкпе, жаным жанарыңнан!
Екеуміздің жолымыз енді параллель Қиылыспайды олар жаным алдыңа қара жүре бер Салт бойынша болады алып қашуыма Егілгеніңді бақытсыздықтан қаламаймын бірақта
Махаббат – толы бақытқа, Ал біріне толы азапқа Не болса да жүрегіңде оны сақта Өтсең сынақтардан, кенелесің бақытқа
Қасымда болмасаң да, махаббатқа сендiресiң. Ойымда да, түсiмде де сағындырып сен жүресiң. Әдемi жанарыңа расында да таңдай кағам, Тек жанымда болмағаның өкiнiштi қандай жаман!
Кейiпкерi өзiңсiң мен жазған көп өлеңнiң, Сезiмдi саған сыйладым болмасам да Төлегенiң. Жұдырықтай жүрегiмде орын тептiң ерекше, Жалғыз ғана бақытымсың тағдыр жазған демек сен.
Дегенменен табылады дәл өзiңдей қыздан қылық, Кей кездерi тастайсың көздерiмдi қызгандырып. Қолдарын созу үшiн дәл өзiңдей асыл жанға, Батыр да соғар бәлкiм ойланбастан басын жарға.
Өзiңдi шын сүюден ешқашан да тартынбағам, Тоқтатшы өтiнемiн сезiмiмдi қарқындаған. Махаббат жалғасады керек десең ғасырларға, Ал сен маған белгi бершi жүрек құлпы ашылғанда...