Zura Saluqvadze - Bavshvobis Dro | Текст песни

• Тексты песен
• Zura Saluqvadze
• Bavshvobis Dro

დილაა ისეთი, მზე რომ ქრის ცაში და
აფრები აშვებას გრძნობით რომ ელიან.
გახედავ მდელოს და უყურებ ბალახებს,
ნიავთან ერთ ხმაში თუ როგორ მღერიან.
ხედია ისეთი, მთებიც რომ იძვრიან.
მირაჟის მაგვარი დრო რომ აქვს ჰორიზონტს,
გახედავ ზეცას და არ გინდა არავინ
არ გყავდეს არასდროს გულიდან შორი-შორს...
სუნთქვაა ისეთი, გასკდება ფილტვები,
სამყაროს ჩასუნთქვის გიჩნდება სურვილი.
უყურებ ყვავილთა ფერების ხამებას,
დაგახრჩობს სიცოცხლის ხალისის წყურვილი.
ღამდება, ხოდა შენც გაიძრე ეს მთვარე,
და ღამის სიჩუმეს ეგუე დუმილით.
და თუკი ბუნება გაგიყოფს სიყვარულს,
იცოდე ნურასდროს იქნები გულგრილი...
რომ გასცე გრძნობები ამ ქვეყნის კიდემდე,
და გულის სიღრმემდე ეწვეთო ცრემლიანს
სიცოცხლეს რომ მივცეთ ღირსება,
იცოდეთ ადამიანებს ეს ნამდვილად გვჩვევია.
თვალებით ნათქვამი ფიქრების გატეხვა
რიჟრაჟის ფერებში კეთილის არსება.
ოცნება თუკია სიკეთე გულიდან,
გჯეროდეს ყოველთვის ბოლომდე ახდება...
ბავშვური სიზმრიდან რაც მოგვყვა დღემდე
იმ არდამთავრებული შესძახებ სიკეთის,
აქამდე რაც იყო აჩუქე წარსულს და
იცოდე ვერავინ ვერ მოკლავს იმ კეთილ სიბავშვეს,
რაც იყო ჩვენს გულში ოდესღაც დარჩება
როგორც რომ უთვლელი ქვიშა და დაითვლი,
ვერ შეძლებ უთვალავს ებრძოლო
იმ გადაუთვლელი სიტყვიდან: მიყვარხარ
და მაშინ როდესაც ღრუბლისფერ სითეთრეს
ნისლები უტიფრად ჰაერში გაფანტავს
და ოქტომბერს თუ კარგავს ყვითელი ფოთლები
სამყარო სიყვარულს მაინც არ დაკარგავს...
სიბერის ასაკში ვიჯერებთ ნამდივლად
წლების წინ რაც იყო იმ ჩვენში არსებულს
რომელიც ისაა რომ იგრძნობ იმ სანთელს
ბავშვი რომ დასტოვებს ხატის წინ ანთებულს
და გაჰყვება ის რწმენა რომ ღმერთი შეისმენს
მის თხოვნას დედა რომ უმყოფოს სულ კარგად.
იმ რწმენას, რომელსაც ვერავინ ვერასდროს
ვერაფრის დიდებით რომ ვერ დაუკარგავს.
დილაა ისეთი, მზე რომ ჰქრის ცაში და
აფრებიც აშვებას გრძნობით რომ ელიან,
გახედავ მდელოს და უყურებ ბალახებს,
ნიავთან ერთ ხმაში თუ როგორ მღერიან.
დღე არის ისეთი, მიწაც რომ თბილია
და გინდა ზეციდან წვიმამ რომ იდინოს,
უყურებ ნამიან ბალახს და ხვდები რომ
გინდა ფეხშიშველმა მინდორში ირბინო.
გაეცით გრძნობები რაცა გაქვთ ბოლომდე,
დახარჯეთ სიტყვები რომ გათბეს გულები,
ასეა, ასეა, ტკბილია სიცოცხლე როცა გვეგულება, როცა ვეგულებით.
გულები დახატეთ ბავშვური სინაზით,
აჩუქეთ ერთმანეთს სიკეთის ბრუნება,
იცოდეთ გულიდან გასული სიკეთე
ღმერთისგან ყოველთვის ორმაგად ბრუნდება.
დილაა ასეთი, ოქროსფრად თენდება,
ნისლისფერს იშლიან ქათქათა ღრუბლები,
და განა რამეა? სიცოცხლის ფეთქვაა
იების იმ სურნელს რომ დაეუფლები.
ასეთი ფერი აქვს სიცოცხლის წელიწადს
არ უნდა ლოდინი ხვალინდელ განთიადს
აქ მზე არ კითხულობს როგორი დარია
სადაც არს ის მუდამ ყოველთვის ანთია.
და რადგან ასეა სიცოცხლეც რომ იგრძნო
სიყვარულს ბოლომდე ჩაჰკიდეთ ხელები,
მის თვალებს შეხედეთ თუ როგორ ანათებს
თქვენს თავსაც შეხედეთ თუ როგორ ევლებით.
ნარნარი ფიქრებით მოტანილ ქარიშხალს
რომელსაც გრიგალის სიზუსტით გატყდება
უურეთ ბეწვის ხიდს რომელის ძნელია
და მაინც

Zura Saluqvadze еще тексты