Не зязюля куе ля ракі –
тчэ дзяўчына сабе ручнікі,
Ранным раннем ўсё стук, тук, тук, стук,
а чаўночак слізгаецца з рук.
Пралятай, чаўночак, пралятай,
ўзорам бель ручнікоў патыкай,
Як на поля зялёных краснок
тчэ сам травень пахучай вяснойю
Прыпеў:
Пралятай, чаўночак, пралятай,
Струны нітак льняных закранай,
На іх родную песню звані,
Будзі ў сэрцы дзявочым агні.
Хай з-пад зграбнай дзявочай рукі
Цвітуць макі, чабор, васількі.
Хай красуюць, як з году ў год
на шаўковістых Нёмна лугох.
Пралятай, чаўночак, пралятай,
Хлопча, дзеўкі сваёй не пытай,
Каму з песняй ручнік яна тчэ,
Бо стралою з-пад кроснаў ўцячэ.
Прыпеў:
Пралятай, чаўночак, пралятай,
Струны нітак льняных закранай,
На іх родную песню звані,
Будзі ў сэрцы дзявочым агні.
Пралятай, чаўночак, пралятай,
Калі свахі спякуць каравай,
Тады зорка навокал глядзі –
Ўбачыш зорны ручнік не адзін.
Прыпеў:
Пралятай, чаўночак, пралятай,
Струны нітак льняных закранай,
На іх родную песню звані,
Будзі ў сэрцы дзявочым агні.
Прыпеў:
Пралятай, чаўночак, пралятай,
Струны нітак льняных закранай,
На іх родную песню звані,
Будзі ў сэрцы дзявочым агні.
музыка: А. Катиков
слова: Л. Гениуш
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1