Абайус Отариус - Ұнаттым мен | Текст песни

• Тексты песен
• Абайус Отариус
• Ұнаттым мен

Кірпігіңді кіршіксіз шылап мұңмен,
Күн-түніңді өткіздің жылап-күлген.
Мүмкін... «Әлсіздігің» деп кінәларсың,
Сенің жалғыздығыңды ұнаттым мен.

Ұнаттым мен...
Құлазып, көп күрсініп,
Кейде қанат біткендей көкке ұмсынып.
Жалғыздықтан жаныңды құтқара алмай,
Тұңғиыққа өзім де кеттім сіңіп...

Дауа болмай дертіңе даңғаза түн,
Ауыр мұңнан арылып таңға жақын,
Айдай сұлу кейпіңде көз ілуші ең.
Жырға айналып бір сәтте мен жазатын.

Сен әлемді ұмытып, әлем – сені,
Көңіліңнің тарқайтын әрең шері.
Терезеңді түн қақса, беймаза мұң,
Үнсіздікпен басатын тағы еңсені.

Күздей болып күңіреніп, жазың жүдеп,
Кінәлама, айттың деп, назыңды көп.
Менің жалғыздығымның жалғыз ғана,
Жұбанышы – сендегі нәзік жүрек!..

Кетердей-ақ құрдымға құлап мүлдем,
Түседі еске кей күндер жылап-күлген.
Менің әлсіздігім бе, кім біледі?!
Сенің жалғыздығыңды ұнаттым мен...

(с) Қалқаман Сарин

Абайус Отариус еще тексты