Сен шығасың, боз үйден Керіліп-ай сәулем-ау, бір басуға-оу аяқты Ерініп-ай екі-ай көк, Айналып жалған келер жоқ-ай.
Гүлден ұшқан аққудай-ай Көтеріліп сәулем-ооу, жанарының жігімен Сөгіліп-ай екі-ай көк, Айналып жалған келер жоқ-ай. Тау басында екі-ай көк, Айналып жалған келер жоқ-ай.
Бұл өмірдің қызығы-оу Жайлаудағы сәулем-ау, бұл көңілім жастықпен Қайда аумады екі-ай көк, Айналып жалған келер жоқ-ай.
Сен есіме түскенде-ооу Сенер болсаң сәулем-ай, мұңайамын ботадай Байлаудағы екі-ай көк, Айналып жалған келер жоқ-ай. Тау басында екі-ай көк, Айналып жалған келер жоқ-ай.