Күңелләргә сөю килгәч, яшәрсең дип язлар саен Бергә йөргән тау битенә утырттык без зифа каен. Килде кышлар җилләр алып, ә мин янып сөя идем, Шушы каен төбендә син: “Мин башканы сөям”, - дидең.
Кушымта: Ак каен, син яшә, карама син безгә Йорәгең саф синең, бирешмә син көзгә Ак каен, яшь каен, син үлмә, яшә син Синең саф сөюнең һәр язда яшәр син.