«Гимн Одиночеству» (Hymn Samotności) для сопрано и камерного оркестра (2007) на слова Галины Посвятовской по заказу Польского Института в Киеве
Агата Зубель (сопрано) “Киевская Камерата” под управлением Романа Реваковича Киев, Национальная филармония Украины, 12 апреля 2008 г. мировая премьера
***
Kiedy umrę kochanie gdy się ze słońcem rozstanę i będę długim przedmiotem raczej smutnym Czy mnie wtedy przygarniesz ramionami ogarniesz i naprawisz co popsuł los okrutny
Często myślę o tobie często piszę do ciebie głupie listy - w nich miłość i uśmiech Potem w piecu je chowam płomień skacze po słowach nim spokojnie w popiele nie uśnie Patrząc w płomień kochanie myślę - co się też stanie z moim sercem miłości głodnym Aty nie pozwól przecież żebym umarła w świecie ktćry ciemnz jest s kolor jest chłodny
Często myślę o tobie często
często piszę do ciebie głupie listy - w nich miłość i uśmiech Często myślę o tobie
Jesteś powietrzem które drzewa pieści rękoma z błękitu jesteś skrzydłem ptaka który nie trąca liści płynie Jesteś zachodnim słońcem pełnym świtów bajką ze słów które mówi się westchnieniem czym ty jesteś – dla mnie – świeżą wodą wytrysła na skwarnej pustyni sosną – która cień daje drżącą osiką – która współczuje dla zziębniętych – słońcem dla konających – bogiem ty – rozbłysły w każdej gwieździe której na imię miłość