Ты абыйшоў цзлы свет – колькі краін, Ты бачыў сотні вачэй, быў не адзін. Але за сотні застаў лёс ты свой не напаткаў. Усё вельмі проста, а ты думаў заўжды, Што за экватар ляцець трэба ль і ты Лятаў і вернуўся зноў, каб знайсці сваю любоў.
Ружы твае пацалункамі ня грэюць. Ад васількоў прагучаецца кроў, Як цябе я пацалую.
Прыпеў: Я твая, я твая папараць-кветка, Мы з табой, мы з табой ідзем па палетку. Я твая, гэта наш час, Усе наўгола дзеля нас. Я твая, я твая папараць-кветка, Мы з табой, мы з табой стрэнемся ўлетку. Не губляй не варта слоў, Напаткае нас любоў.
ІІ. І мы прачнемся ўдвох у белай траве, І вецер будзе шаптаць мне і табе, Што ўсё наўгола для нас У гэты самы лепшы час.
У гэты час мы забудзем усё на свеце, Нібы палац, гэты свет дзеля нас. Мы шчаслівыя, як дзеці.
Прыпеў: Я твая, я твая папараць-кветка, Мы з табой, мы з табой ідзем па палетку. Я твая, гэта наш час, Усе наўгола дзеля нас. Я твая, я твая папараць-кветка, Мы з табой, мы з табой стрэнемся ўлетку. Не губляй не варта слоў, Напаткае нас любоў.
Ружы твае пацалункамі ня грэюць. Ад васількоў прагучаецца кроў, Як цябе я пацалую.
Прыпеў: Я твая, я твая папараць-кветка, Мы з табой, мы з табой ідзем па палетку. Я твая, гэта наш час, Усе наўгола дзеля нас. Я твая, я твая папараць-кветка, Мы з табой, мы з табой стрэнемся ўлетку. Не губляй не варта слоў, Напаткае нас любоў.
Я твая, я твая папараць-кветка, Мы з табой, мы з табой стрэнемся ўлетку. Не губляй не варта слоў, Напаткае нас любоў.