Алена Саўленайтэ - Па-над белым пухам вішняў (1910 г.) | Текст песни

• Тексты песен
• Алена Саўленайтэ
• Па-над белым пухам вішняў (1910 г.)

Па-над белым пухам вішняў,
Быццам сіні аганёк,
Б'ецца,ўецца шпаркі, лёгкі
Сінякрылы матылёк.

Навакол усё паветра
Ў струнах сонца залатых,-
Ён дрыжачымі крыламі
Звоніць ледзьве чутна ў іх.

І ліецца хваляй песня,-
Ціхі,ясны гімн вясне.
Ці не сэрца напявае,
Навявае яго мне?

Ці не вецер гэта звонкі
Ў тонкіх елках шапаціць?
Або мо сухі, высокі
Ля ракі чарот шуміць?

Не паняць таго ніколі,
Не разведаць,не спазнаць:
Не даюць мне думаць зыкі,
Што ляцяць,дрыжаць,звіняць.

Песня рвецца і ліецца
На раздольны,вольны свет.
Але хто яго пачуе?
Можа,толькі сам паэт.

Алена Саўленайтэ еще тексты