Чырвань харуґвы, дaлoні, мароз –
Кшатрый крывіцкі вядзе нас наўпрост.
Шляхам, дзе герасі здолены ўсьцяж,
Дзе сьвігавіцаў віруе міраж.
Поплеч - багове, а ў сэрцы –Грааль,
Продкаў крывя, сонца відаль.
Сьцежка лясная гасцінцам стае,
Ботаў карункі на целе яе.
Сыйдзем і вернемся ў чорных шыхтох
Ботам стальным па згнілых чарапох.
Правая моц – справядлівая рэч:
Чыстых - наўперад, гнюсных - у печ!
Возьмем з сабой толькі Гонар і Кроў,
Стрыманасьць матак, мужнасць айцоў.
Водца адвабіць ад блудных вабнот -
Прэч ад чужых забабонаў і цнот.
Слаўным будзь, Водца, – зарніцай вядзі,
Першым крывавы штандар уздымі.
Правіцы ўскіньма сувора ўгару -
Kails Валадару,
Kails Правадыру!
Алесь Мікус еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1