Gezdim tozdum, ezberi bozdum; Herkese baktım, olmadı geç. Kibriti çaktım, gönlüme attım. Yanan yeter de, yanmadı geç. Yazdım, çizdim, ele güne kızdım; Halimi kimse sormadı, geç. Durdum, denedim; olur mu bu, dedim. Kalbime sordum, atladı, geç.
Uflaya, uflaya, ne olacak böyle derken; Ters köşedeydin, gönlüme çarptın, içimde volkan...
Çekilsin aradan, aşktan korkan...
Paklamaz beni, öteden beri, Hımmlana hımmlana Hindistan. Yok bir benzeri, yakıyor gibi, Kalbin özlemi, sen varsan. Söylesin biri daha ne ister, Hayatında bir insan. Senle gönlümün yerleşim yeri; Dünya değil, Aşkistan...