Анастасиjа - Премин (Псалам 137) | Текст песни

• Тексты песен
• Анастасиjа
• Премин (Псалам 137)

Стојам, да не би достојал пред не знам чија врата.
И пак проверувам, буден сум или сонувам, созерцувам или прелестувам, кој ѓавол ќе го знае...
И барам знак, траги од страдање, дали е ова земјата по која Тој некогаш одеше.
Навистина ли Го убија оној што ги избра, што ги изведе низ пустина?
Зошто стојам скаменет и немам таква сила?
Не верувам ли доволно или неточно сум сфатил?
Од каде тие сомнежи, од каде тој страв?
Дали ќе ми отвори, дали ќе ме прими внатре?
И Оној од Кого сум нема да дозволи,
Оној што ме возљуби нема да ме остави сам среде шума густа од раце што ме грабааат.
О, Боже, Господи, Слава Тебје!

Како кедар разгранат, како киприс издигнат.
Како палма в градина, калинка во Гадеса.
Како смирна мирисав, трендафил ви Иерихон.
Како сјајна маслина покрај сини мориња.
Како мермер-планина среде поле вкотвена.
Како крепост, тврдина, од Тебе закрилена.
Како гласој пророски, химни светоотески.
Да викнам од глубини, да запеам в пустини.
Како камен низ гора в понор да се стркалам.
Како поток планински кон Тебе да поитам.
Кон Тебе да побрзам Слава да Ти принесам.