Як бярозы галiнкi тiшыня спавiла, Чакау хлопец дзяучыну, а яна не прыйшла. Што-ж рабiць гарманiсту, калi у сэрцы адна I гармонь галасiсты праспявау да вiдна.
Прыпеу:
Белая, белая, русая, русая Зорка на кропле аючай расы, Казка i песня мая беларуская Самай чароунай красы.
А дзяучына гадае – любiць хлопец, цi не, Калi ж моцна кахае – зноу паклiча яе. Прыйдзе час вечаровы i патухне агонь Для сваёй чарнабровай заспявае гармонь.