1. І толькі ўсё не так, здаецца, мы нібы малыя дзеці дарэмна кожны дзень шукаць спрабуем месца, каб застацца дзесьці.
Прыпеў: Узляцець з зямлі да Сонца, потым бегчы: так бясконца неба. Ты трымай у далонях, але ведай, што ніколі нам не быць вышэй за неба. Паглядзі, дзе я, а дзе ты...
2. Дарогі, подых гарадоў: навокал сцены, унутры свабода. І маё сэрца зноў і зноў шукае месца, каб спытацца ў Бога.
Быццам усміхнецца неба, станем мы бліжэй да Сонца. Як калісьці крочыў нехта, крочым мы туды ў бясконцасць...