Гудзе вяселле і звініць: Музыкі граюць — не спыніць! Пяе застолле — не суняць! Сват запрашае чарку ўзняць. Прыпеў: — Давай, браткі, нальём, Давай, браткі, кульнём Па чарцы беленькай,Па чарцы светленькай. За нашых маладых,За шчасце-долю іх Мы вып'ем, зноў нальёмЗа маладых! — Давай, браткі, нальём, Давай, браткі, кульнём Па чарцы беленькай,Па чарцы светленькай. За нашых маладых,За шчасце-долю іх Мы вып'ем, зноў нальёмЗа маладых!
За маладых, за іх святло, Што ў сэрцы любасцю ўзышло, За іх каханне, за любоў, Каб не згасала сто гадоў! Прыпеў — Давай, браткі, нальём, Давай, браткі, кульнём Па чарцы беленькай,Па чарцы светленькай. За нашых маладых,За шчасце-долю іх Мы вып'ем, зноў нальёмЗа маладых! — Давай, браткі, нальём, Давай, браткі, кульнём Па чарцы беленькай,Па чарцы светленькай. За нашых маладых,За шчасце-долю іх Мы вып'ем, зноў нальёмЗа маладых!
За маладых, за іх красу, Што так нагадвае вясну, За бацяна, каб ён насіў Штогод чароўных дзетак ім! Прыпеў. — Давай, браткі, нальём, Давай, браткі, кульнём Па чарцы беленькай,Па чарцы светленькай. За нашых маладых,За шчасце-долю іх Мы вып'ем, зноў нальёмЗа маладых! — Давай, браткі, нальём, Давай, браткі, кульнём Па чарцы беленькай,Па чарцы светленькай. За нашых маладых,За шчасце-долю іх Мы вып'ем, зноў нальёмЗа маладых!