Kargaday Süyiniş ulı Kazı Tuvgan özi aytar. Kazı, yaldan zat kalmay, Karmıklardan kaşalmay, Kaldı-av menim Nogayım. Orakşıdan külte alıp, Otınşıdan şırpı alıp, Orga barıp urınıp, Orıp tavga sürinip,
Öldi-av menim Nogayım.
Ana Edildi aldırıp,
Argımagın taldırıp,
Ataymınan anayga Aguv salıp kustırıp,
Azdı-av menim Nogayım.
Yetisanım el izlep, Yemboylıgım yem izlep, Yetişkülim, köp halkım Yebirine em izlep,
Tozdı-av menim Nogayım.
Biri ketti Kırımga Biri ketti Urımga,
Batir eldin balası Biz de ketip baramız
Biyik tavdın kırına.
Ak Yayıktı yandırıp, Ana Edildi söndirip,
Ak Kobanda akır Nogay bardı dep, Alasasın tepkilep, Algasaydı Nogayım.
Akırısı bu künde Ak Kobanga yıyılıp,
Askar tavga sıymıp,
Ak satırın kurdırıp, Ayaklandı av Nogayım. Kabagınman börk kiygen Kabartı man dos bolıp, Şekesinnen börk kiygen, Serkeşler men dos bolıp, Şekelendi av Nogayım.
Akırısı bir künde, Ayukedey hanlardı Ayuvdayın akırtıp, Azdaaday ıskırtıp, Ana Edilde erkin yaylar Nogayım
Арсланбек Султанбеков еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1