Əппəқ əппəқ қар Жер бетінде суық ызғарлы Жұлдызға қарап Күліп тұрған сол бір шындағы Аяндап келем Қасымда сен ақырын басып Жүрек соғады Саған деген көңілім тасып
Қайырмасы Тындашы əн салайын мен Саған арнап кеш батқан кезде Жастап жылайды Көздерімнен сен оны сезбе
Əппəқ қар еріп Көктем келіп шуағын жайып Кетіп барасын Барасын сен үнсіз мұңайып Оралшы қайта Оралшы қайта сен өзіме Ұзақ қарашы Баяғыдай менің көзіме
Қайырмасы Тындашы əн салайын мен Саған арнап кеш батқан кезде Жастап жылайды Көздерімнен сен оны сезбе