Бегдулла Зирапов - Келемін жалғыз 1. Келемін жалғыз өзім, өткен күндерді ойлай Әлі келемін жалғыз, өз- өзімді қинай Сені ешкімге қимай, қала беремін үнсіз Ал сен әлде қашан бастап кеткенсің өмір менсіз Мейлi арада бітті, мен қалаған махаббат Сонда да сенің елесің, көз алдымда тұрад Қашан доғарады, тағдыр мені қинауын Әндерімнің біршамасын, тек өзіңе арнадым Жылдар салып араға, өткенге қайта оралдым Кетсемде басқаға, сені ұмыта алмадым Иә сені сүйемін, шыны керек расында Өткен күннің сағымдары, қол созады қайта-қайта Өткен күнге оралсақ, бақытты жүріп едік Бірге мәңгі боламыз, екеумізге сөз бердік Ал қазір бәрі басқаша, жолымыз екі жақта Сені сүйген жігітің, қамалды жалғыздыққа
Қ/сы: Сезімдердi суытсаңда, сені ұмытпадым Өзгелерге жаным, жүректі құлыптадым Суыса да жаным, өзіңмен жылынамын Қайта келуіңді, сенен жаным сұранамын
2. Айтшы қашан бітеді, әндерімнің жалғасы Қаша емделеді, жүрегімнің жарасы Сонда да жаралы жүрек әлі сені сүйеді Жүрегіме қадалды, жалғыздықтың жебесі Кейде жалғыздық әлемінен қатты түңілем Сен звондап қалар деп, телефонға үңілем Неге сонша қатал болды, мына менің тағдырым Жалғыздық күйіне енді амалсыздан бағындым Бақытсыз әлемде енді өзіңсіз бақыттымын Сенде менсіз бақытты секілдісің Неге есіп келемін, жалғыз сезiм ескегін Бір күні менде ашамын бақыттың есігін Сенің де мені аңсайтын кезің болады Ол кезде бірақ, бәрі ұмытылады Сол кезде төкпеші, сағыныштың жастарын Ол кезде бұрынғыдай, қасыңда болмаймын