Да сустрэчу да яго я надышла
нейкі знак у гэты дзень я не знайшла.
Ён адразу зразумеў, як далей быць
бо душы самотнай спеў, даўно гучыць.
Рандэву, рандэву, рандэву,
як сон яе надзей.
Рандэву, рандэву, рандэву,
не будзе як раней.
Цудоўнай казкай іх сустрэч
запомні тыя вечары,
як сэрца гоніць ціха прэч
усю сумоту, што ўнутры.
Яркі позірк іх вачэй,
чутны шэпт далёкіх зор,
дзікі почарк іх начэй,
ціхі гром, як вечны хор.
І кожны дзень,
як быццам яркі блік
прайсці ўнісон, каб з гарызонта
назаўсёды знік іх сэрца стогн.
Скрозь сусвет
дзвух планет
новы свет
дзвух планет
Рандэву, рандэву, рандэву,
як сон яе надзей.
Рандэву, рандэву, рандэву,
не будзе як раней.
Скрозь сусвет
новы свет
дзвух планет
дзвух планет
Скрозь сусвет
новы свет
дзвух планет
дзвух планет
Скрозь сусвет
новы свет
дзвух планет
дзвух планет
Скрозь сусвет
новы свет
дзвух планет
дзвух планет
Рандэву, рандэву, рандэву,
як сон яе надзей.
Рандэву, рандэву, рандэву,
не будзе як раней.
Валерыя Садоўская еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 2