Ведагань - Погост | Текст песни

• Тексты песен
• Ведагань
• Погост

Дзе дзеўся продак слаўнай сям’і?
Дзе? Ты, пагост, мне пакажы.
Дзе дзеўся Род вялікай зямлі?
Дзе? Ты, пагост, мне раскажы.
Адгукніцеся маі
Духі продкаў і зямлі.
Ці жывы мой Род яшчэ?
Ці ляжышь ужо ў зямле?
У далёкім краі дзелісь продкі тваі
У далёкім краі дзелісь продкі тваі
Прып:
Там, дзе сонца больш не грэее цяплом.
Зоркі больш не сленяць святлом.
Толькі вецер кронай дрэва шуміць.
На пагосце ўнук Дажджбога ляжыць
Там, дзе сонца больш не грэее цяплом.
Зоркі больш не сленяць святлом.
На пагосце дрэвы рвуць вышыню,
Толькі вецер палашыць цішыню.

Дзе дзелісь дужыя хлапчукі?
Дзе? Ты, пагост, мне пакажы.
Дзе дзелісь дзяўчыны бога красы?
Дзе? Ты, пагост, мне раскажы.
Кыжакі на нашы землі прыйшлі
Веру нам сваю прыняслі.
Тый, хто горда, на калені не ўпаў,
На кастрышчы Хрыстовым згараў.
І Дажджбога больш няма
І няма ўжо Перуна
І пад пеплам капішча
Дзеці Рода Слаўнага!
Прып: