Верасы - Белая Вежа | Текст песни

• Тексты песен
• Верасы
• Белая Вежа

Дзе заходiть сонца над маёй радзiмай
У галубое неба вежа узнялась.
Над зялёным лесам нiбы ветразь у моры
Белым аксамiтам манiць к сабе нас.

Помнiць бела вежа ворага у навалу.
Дрэвы, як i людзi носяць святы ран.
Пушча укрывала, пушча памагала
Воiнам савецкiм, атрадам партызан.

А навокал вежы – як акiнуць вокам
Пушчы белавежскiя лясы.
Край ты мой любiмы, родная старонка
Подыхам мядовым пахнуць верасы.

Ранiцай у усходу сонейка заззяе,
Заiграе пушча усёй сваёй красой.
Сосны векавыя зноу стаяць сцяною
Залячыушы раны залатой смалой.

Верасы еще тексты