Мы шмат за долю сваю ваявалі, Ў шыхтах ваjсковых праводзілі дні, Вагнём снарадаў мы волю кавалі І ня пужаліся смерці ў баі.
І з намі немцы трымалі параду, А маскалі ў лясы беглі ад нас Усіх халуяў варожаj улады Мы, беларусы, забілі ў своj час.
Часы ваjны і цяпер ня мінулі, Рэванш чырвоны наш краj захапіў. Нашчадкі, леjце жа новыя кулі! За Беларусь! Час паўстання прабіў!
І сцяг над змаганнем адвечны – Бел-Чырвана-Белы, Ажывіць баjцоў саслабелых ён Духам Ваjны. Продкі з Выраю выjдуць праз далеч стагоддзяў Ды тых, хто загінуў ў баі за Беларусь!
З руінаў ўстануць ад нашых надзеяў Князі мінуўшчыны дзён залатых. Глядзі, як сотня ваўкоў-чарадзеяў Бяжыць да нас наўпрост з нетраў лясных!
Гэj, беларус, хопіць гледзіць у цемру. І аб чужынцах ты нам ня мані. Гані адсюль іншародную хеўру! Ня забываjся, на чыj ты зямлі!
Каб ня трываць ад суседзкіх пагардаў І ня трымцець ў іншаземных мурах, У Эўропе новаj ты будзь авангардам! Будзь беларусам – гэта наш шлях!
І сцяг над змаганнем адвечны – Бел-Чырвана-Белы, Ажывіць баjцоў саслабелых ён Духам Ваjны. Продкі з Выраю выjдуць праз далеч стагоддзяў Ды тых, хто загінуў ў баі за Беларусь!