Яна прамокла ўся наскрозь, забыла парасон свой. На ліфце звыклы надпіс ёсць: “ідзе рамонт”, ой... І цэлы дзень чаканнем жыў восьмы паверх, гэй. А мокры плашч напад дажджоў не змог стрымаць, Бескарысна
Прыпеў: Дзень за два, слухай, страна, Дрэнна ёй, плача яна. Ноч за тры, баліць галава, Вясна…
Сагрэе кіпнем дзве рукі дажджу назло – газ, На стол асядзе цяжкі пар, змутнее шкло ўраз, Сыдуцца тут у тайскі плед усі палюсы, хай, Яна малюе на акне з тае расы. Бескарысна