Адамлыкъ, тюзлюк, Чомарт болмакълыкъ, Уллу Аллахны тутмакълыкъ, Къарачай дегенни магъанасы уллуду, Тынч тюлдю бир сёз бла айтмакълыкъ. Ол сёзню, джашла, сыйы кертиди, Биз аны тюбге атмайыкъ, Къартладан келген керти адетлени Учуз багъагъа сатмайыкъ.
Къыралыбызда къазауат джокъду, Уллу Аллахны кючюнден, Джашауда иги болсун миллетге, Озгъан замандан, бу кюнден. Ата къазауат болгъан джыллада, Кёб джашла ёлюб кетгенле, Бюгюнлюкде уа бир-бирин къыргъан, Анда ёлгенлени джетгенле.
Дунияны заты - дунияда къалад, Киши джукъ алыб кетмейди, Дуния малы ючюн бир-бирин къырыргъа, Аллах кишиге эркинлик бермейди. Биринг-биринге къайгъынг бар эсе, Ариу сёз бла айыр арангы, Кишини, кесинги да джарлы этгинчи, Кёзюнге кёргюз анангы!
Ёмюрден бери ёхтем Къарачай, Бир-бирин тутуб келгенди, Бир-бирин къаты тутхан себебли, Башхалагъа юлгю бергенди, Керек джерледе Къарачай джашла Миллет ючюн джанларын бергенле, Туурадан къарагъан бизге кюлмейин, Сукълана-сукълана келгенле.
Миллетибизде бир адам ёлсе, Сау миллет бирге къыйналгъанд, Бир насыб келсе миллетибизге, Сау миллет бирге къууаннганды. Джашлыкъда - джашлыкъ ким да этгенди, Орну бла этейик джашлыкъны! Миллетибизге таза болайыкъ, Къартлагъа берейик башлыкъны! Миллетибизге заран салмайыкъ, Къартлагъа берейик башлыкъны!