Да!Бл... - Параноя | Текст песни

• Тексты песен
• Да!Бл...
• Параноя

Зноў, як гадзіннік бяз стрэл,
Для цябе не пасьпеў
Упарадкаваць час існавання.
Мне, як жывучым у стале,
У пісьмовым стале,
Не складана быць шэрым простым алоўкам.

І толькі кожную раніцу
Не, не хаваецца,
Проста губляецца ў сьне.
З кранаў ўцякаючы,
З шаф апранаючы,
Не пагражаючы мне.

Зноў цягнуць за сабой сто параной
Зімовыя прыцемкі.
Спыніўшыся за мной ты чуеш боль,
Сьвядома выцяты.
Адчуй, што мы з табой - сто параной,
Часова забытыя.
Гадзіннікі – ўрачы, але даўно
Яны ўсе разьбітыя.

Знакі ўздоўж дарогі зламаць,
У сябе запытаць
У адказ на тваё патрабаванне.
Злом ўздоўж артэрый і вен.
Карабель ужо даў крэн
У адказ на маё злоўжыванне.

І праз падвойна-суцэльныя
Словы цагельныя,
Крыўдна штурхаеш убок.
Новаю мераю
Ты мяне мераеш,
І зноў кідаеш у шок.