Сонца тваім агнём натуе нас на досвітку сусвету Дзесці ідзе вайна, а дзесці людзі думаюць пра лета, Можа, ты мой герой, ці ты са мной, ці можа не, Ды з решты, мы кроплі на вакне.
Ты пачакай крыху,настане дзень, у свеце будзе ранак Ён прынясе цяпло тваёй вадзе і будзе калі хана я уцякаю прэч ад навальніц і пераспеваў чуеш Мы разам цяпер
Цябе забываю, нябёсы хай прыгадаюць, Цябе забываю, за нас зоркі дакахаюць, Цябе забываю, анёл мой, адзін ты толькі помні, Запомні мяне, кроплі на вакне.
Я так чакала нас, каб наш палёт стаў выкананнем мары, Мы паляцім з табой па-над зямлёй ў новыя абшары Я не пушчу ў свой свет адбітак бед і слёзы ў вочы маці, Ды чорны колер ў хаце і нават
Цябе забываю, нябёсы хай прыгадаюць, Цябе забываю, за нас зоркі дакахаюць, Цябе забываю, анёл мой, адзін ты толькі помні, Запомні мяне, кроплі на вакне.