Ех да можев јас да те прегрнам сега и засекогаш. Па да се разбудам очи да отворам да видам дека живеам. Ме следиш секој ден во мојот свет заспиваш во мисливе, и сите зборови премалку се..
Како јасно сонце ти ми изгреваш, во ова срце кога се населуваш.
Секој ден покрај тебе е соба без време во која тонам со тебе. Како чувар на сни кога заспиваш ти те покривам со стихови. Кога животот ми беше така сив во боја ти га направи. Сега лебдиме сами кон љубовта слободни, ко лисја есенски..
И нема дождови што ќе измијат траги твои на душава. Ни бели снегови неќе ги покријат стапките на љубовта. Тоа е твое се и нека остане вкусот твој на усниве, се нека помине но јас и ти не..
Како јасно сонце ти ми изгреваш, во ова срце кога се населуваш.
Секој ден покрај тебе е соба без време во која тонам со тебе. Како чувар на сни кога заспиваш ти те покривам со стихови. Кога животот ми беше така сив во боја ти га направи. Сега лебдиме сами кон љубовта слободни, ко лисја есенски..