Цiха растрывожыла думкаю бяссоннiцай Вечна неспакойная ты любоў мая Не за вочы чорныя, Не за бровы смуглыя, А за сэрца шчырае палюбiў я. Не за вочы чорныя, Не за бровы смуглыя, А за сэрца шчырае палюбiў я.
Знаю, не праложаны мне дарогi роўныя, Кветкамi ня сцелюцца сцежкi у жыццi. Пушчамi глыбокiмi, горамi высокiм, рук не разнiмаючы нам с табой iсцi.
Засвяцiся яснаю, светлаю нязгаснаю, зоркаю шчаслiваю ты любоў мая Не за вочы чорныя, Не за бровы смуглыя, А за сэрца шчырае палюбiў я. Не за вочы чорныя, Не за бровы смуглыя, А за сэрца шчырае палюбiў я.
Не за вочы чорныя, Не за бровы смуглыя, А за сэрца шчырае палюбiў я.