Тангы кала Көруге көздер ашық, Сезуге көңіл ояу… Түнімен ұйқы қашып, Қалғанда таңға таяу, Ақырын есікті ашып, Төменге түстім баяу, Асықпай анық басып, Көшеге шыктым жаяу...!
Оянды ерте қала, Aсығып суыт жандар, Тыныккан ой мен сана, Жүгіріп шыныккандар. Оянды ерте кұстар Және де терек-талдар, Оятты біреулерді Тірлік пен себеп-салдар...!
О, қала! О, біздің әсем қала! Төзімде тағат бар ма? Өмірлік сұрақтарға Өзіңде жауап бар ма?
О, қала! О, біздің әсем қала! Төзімде тағат бар ма? Өмірлік сұрақтарға Өзіңде жауап бар ма?
Шамдардай шағылысқан, Сандардай жаңылыскан, Қозғалып әрлі-берлі, Көліктер ағылысқан. Сендердей соғылысқан, Жандардай сағынысқан, Жан-жаққа бара жатыр Адамдар сабылыскан…
О, қала! О, біздің әсем қала! Төзімде тағат бар ма? Өмірлік сұрақтарға Өзіңде жауап бар ма?
О, қала! О, біздің әсем қала! Төзімде тағат бар ма? Өмірлік сұрақтарға Өзіңде жауап бар ма?
О, қала! О, біздің әсем қала! Төзімде тағат бар ма? Өмірлік сұрақтарға Өзіңде жауап бар ма?