Чәчкәм дия иден, назлап сөя иден,
Гел минеке булырсын диден.
Язмыштан юк узмыш, шулай бара тормыш,
Аерылабыз дигәч син колден.
Утте ничә еллар, акты купме сулар,
Язмышлардан качып булмады.
Буранлы көннәрдә, сагышлы көннәрдә,
Куңел бары сине уйлады!
Ышанмадың миңа, алдын кочагына,
Язмышларны дидем алдарбыз,
Иркәм, кирәк булса, синең белән бергә,
Жир читенә китеп качарбыз.
Утте ничә еллар, акты купме сулар,
Язмышлардан качып булмады.
Буранлы көннәрдә, сагышлы көннәрдә,
Куңел бары сине уйлады!
Булырбыз без анда иң бәхетле парлар,
Гомерләрнең соңгы көненчә.
Аерылмабыз бердә, булырбыз гел бергә,
Булыр әле, булыр безнеңчә!
Узды ничә еллар, акты купме сулар,
Язмышлардан качып булмады.
Буранлы көннәрдә, сагышлы төннәрдә,
Куңел бары сине уйлады!
Диляра Шарипова еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1