1) Бала тыуғас күҙе уның күрмәй, күрмәй.
Ул балаға һис аңлатып булмай, булмай.
Күрерһең һин, үҫкәҫ күрерһең һин,
Был донъяның аламаһын – яҡшыһын.
Пр. Ас күҙеңде кеше –
Ҡушам һиңә исем.
Оялмаһаң оялма,
Тура юлдарҙан юҡҡа сыҡма, китмә.
2) Бына балам үҫтең, күрҙең, тәмен белдең.
Үҙ юлыңды һайлап алдың, алдың
Онотма - һин кешем, онотма һин,
Аллаға һәм һалҡыңа хеҙмәт ит һин.
Дәрүиш Хан еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 2