Күлкісін балғын күндердің, Ұйқысын мақпал түндердің Жұпарын жазғы гүлдердің, Орыны толмас, өкініш болып, Әкетеріңді – ай білгенді
Қайырмасы; Алтыным сені, Әлі де қимай жүрмін – ау. Себезгі нұрға шомылып жатқан, Гүлмін – ау Арылтып жатыр, Алты айғы қысқы қар мұннан. Сонда да болса да, Ерімей жатыр бір қыр – ау. Қинаса келіп, Сағыныш аттай қыл бір – ау. Құтқарар пірім өзіңе арнап жыр қыр – ау Сезімім өрнек сетінеп кетсе – ей бір жібі, Қиын емес екен қайғыға қарай Құлдырау – ей Алтыным сені, әлі де қимай жүрмін – ау
Бақытсыз бала жүректің, Бағына ерте гүл ектің. Беймезгіл шақта жүдеттің, жаным – ау енді баласын қалып, Қойнымда емес түнеттің.