1. Тамшылады жаңбыр сылдырлап тереземе Мұнайып қарадым демдi алып бip сәтке Тұманның арасынан көрінбейді бейнең Саламын бейнесiн жүректiн тереземе Мен сені сағындым,сағындым күндерiмдi Бақыттың құшағында бірге өткен түндерiмдi Оралмайды бiлем тек қана шыдам қажет Мен сені ұмытпадым, ұмыту мүмкiн емес. Баянды ертегідей жалғасын табармын Қиналсамда күлiмдеп бәріне шыдармын Өзiңciз батар күн, өзiңсiз атар таң Мен сені ұмытпадым,ұмытпаймын ешқашан!
2. Үнсiз отырамын тағы сен туралы жазамын Жүрегiмдi ақтарып миымды қазамын. Бiлемiн менiң есімiм далада қалған Аңсаймын сағынамын дауысың мен үшiн арман Осы соңғы хатым қисық жазумен артынан Тек суреттерiң жылытады менi салқында Мен сенімен біргемiн тек түсiмде ғана Сенсіз керек емес болды маған өмip жаңа! Мен сені ұмытпадым ұмытқымда келмейді Жүрегім басқасын адам ретінде сезбейдi Өзiңдi көрмесемде басқадан естіп жатамын Неше жылдан асты сенсiз таңым атады Егер менiң қасымда қазip басқасы жатса, Бәрiбip сені таңдайтын едім есте сақта Мiне бұлт пен жаңбыр, соңғы күзгi жапырақтар Мен өшipiп жазамын есiмiңдi топырақ қа!
3. Сабыр сақтап махаббатқа рақмет таңдарыма атқан. Жүрегіме ем жүрмейдi сен ушін деп сайрап жатқан, Мен дегенде сенiң сезімiң күндей батқан. Кешіршi жаным менi әрбip күнге жылатқан!