Таңменен быксып келемін кешегі вечерден, Азанның даусың естумен Орталық мешіттен. Жаратқан кешір деп iшiмнен дұға қылам, Өзіне сәжде қылмадым жатсамда мас боп құлап.
Қорқамын қияметтен, қоятын үш сұрақтан, Сүрiнiп қалам ба деп ана өмір мәңгі тұрақта. Десе де мекен жұмақты, аңсайды кәпір көңіл, "Өзінде кәпір" демесін періште Мүкiр, Нәкiр.
Тап қазір ойлап келем ертеңнен бастайм(ын) намазды, Болмайды бұл жүрісім, тән түгіл кетті жан азып. Не дейді екен анашым, жұрт сырттан десе уахабшыл, Білемін дайын емес, бұл қоғам көзі жаңашыл.
Әй бірақ жөн болар олда, көпшілік көз қарасы, Ұрлық пен зорлық, тонау, TV-ды қосып қарасаң. Адамдар кеткен адасып, исламның атын алып, Сиқырлы дауыс азаннан қорқады қазір халық...
Қайырмасы: Тiрi кезде тәрк еткен аяттарды, бағыштайды өлгеннен соң, Бұл өмір қазір қызық, не болады көмгеннен соң???