Айтушы еді әжем ертегі, Болған соң үйдің тентегі. Уайым болатын әрқашан, Немересінің ертеңі.
Қайырмасы: Ауылдың ай-хай көшесін, Аралап бақыт кешесің. Көрсең де үлкен – кішісін, Сәлемін алып өтесің. Ауылдың пай-пай қыздарын, Көруші ек айдай біз бәрін. Шаштарын тарап өсірген, Ұсынып ауыл тұз-дәмін.
Ауылдың ақ сақалдары, Мейірімге толы жандары. Батасын берер «ботам» - деп, Орындалсын деп арманы.