Музыка: Захлеўны Словы: Ульяновіч
Дзе ўзыходзіць сонца над маёй Радзімай
Прамяністым ранкам і ў вячэрні час,
Над зялёным лесам, незвычайным дзівам
Вежа вабіць шчыра і чаруе нас.
А навокал Вежы, як акінуць вокам,
Пушчы белавежскае лясы.
Край ты мой любімы, чую, як здалёку
Подыхам мядовым пахнуць верасы.
Помніць Бела Вежа ворагаў навалу,
Дрэвы, як і людзі, носяць сляды ран.
Пушча ўкрывала, пушча памагала
Воінам савецкім, атрадам партызан.
А навокал Вежы, як акінуць вокам,
Пушчы белавежскае лясы.
Край ты мой любімы, чую, як здалёку
Подыхам мядовым пахнуць верасы.
Раніцай з усходу сонейка заззяе,
Заіграе пушча ўсёй сваёй красой,
Сосны векавыя зноў стаяць сцяною,
Загаіўшы раны залатой смалой.
А навокал Вежы, як акінуць вокам,
Пушчы белавежскае лясы.
Край ты мой любімы, чую, як здалёку
Подыхам мядовым пахнуць верасы.
Жуковская Юлия еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 2