Бағым шырайлы, бұл ма сезім қорғағасы Әнім сұрайды, таба алмайды мұң даласы Таңым мұңайды баса алмастан үн аласы Жаным жылайды, жаза алмайды бір жарасын, бір жарасын
Қайырмасы: Қайда сол күндер әлдилеп әнімен тербеген? Қайда сол түндер жүрегің тек қана \"мен\" деген? Қайда сол сезім көңілге бір маза бермеген? Қайда сырларың, мұңды әнің, жанымды кернеген?
Өмір мәнсіз боп, үміт сөніп қалатында Сезім жансыз боп, бір азапқа салатында Төзім әлсіз боп, бар еркімді алатында Өзім жалғыз боп, жүрек баяу кағатында, қағатында