Паглядзім на Вэнэру-заранку,
Што стаілася ў нашым вакне,
І сьпяём для душы калыханку,
Хай да ранку душа адпачне.
Засынай у Вэнэрыным ценю
І спакойную сьні далячынь,
Толькі цела, стамлёнае цела
Ты, душа, без пары не пакінь.
За вакном не гамоняць таполі,
Не крычаць за вакном жураўлі…
Для душы калыханку ніколі
Не сьпявалі яшчэ на зямлі.
Засынай у Вэнэрыным ценю
І спакойную сьні далячынь,
Толькі цела, стамлёнае цела
Ты, душа, без пары не пакінь.
Засынай у Вэнэрыным ценю
І спакойную сьні далячынь,
Толькі цела, стамлёнае цела
Ты, душа, без пары не пакінь.
Не зьнікае Вэнэра-заранка
У высокай нябеснай глушы,
Хай гучыць для душы калыханка,
Для самотнай заўсёды душы.
Засынай у Вэнэрыным ценю
І спакойную сьні далячынь,
Толькі цела, стамлёнае цела
Ты, душа, без пары не пакінь.
Засынай у Вэнэрыным ценю
І спакойную сьні далячынь,
Толькі цела, стамлёнае цела
Ты, душа, без пары не пакінь.
Зміцер Вайцюшкевіч еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1