Скончылася лета… Не сумуй!
Звыклаю хадою час прастуе,
Ад спакою ён цябе ўратуе,
Ад самоты – сам сябе ўратуй.
Не сумуй… Яшчэ ў тваіх гадах
Верасень – ня першая прыкмета…
Падаюць антонаўкі ў садах.
Скончылася, скончылася лета!
Вывесіла жоўтыя сьцягі –
На платах бульбоўнікам канае…
Не сумуй!.. Шырэй за берагі
Рэчак не бывае.
Прызвычайся рэчышчам цячы
І імгненьнем будучым багаты
Страчанае стратай не лічы,
Шчасным будзь, што меў такія страты.
Зьмiцер Вайцюшкевiч еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 3