Маланка, не плач, ты мяне пачакай,
Хацеў бы цябе я правесці ў рай.
Чакае нас шлях праз цернівы гай.
Знайду цябе я, ты проста гукай.
Я іду ў кашулі, ты - у кабатку,
Згубілі мы шлях свой яшчэ напачатку.
Свецяць дзве зоркі ў цёмнай начы.
Пан Бог нас пакінуў без помачы.
Трымай за руку мяне ў гэтай зіме,
Прыемна і лёгка не будзе нам, не.
Хто ведае лепей пра гэта за нас,
Прагнаныя ў холад у цёмны час.
У выраё і птушкi, i човен адплыў.
Хто без вiны - камень свой кiнь,
Праўду й кахання хтосьцi заспеў,
А хто азiрнуўся, той скамянеў.
Я твой жаніх, ты нявеста мая.
Шмат на шляху сустракалася нам.
Пытайся цi не - не адкажа нiхто,
Добра цi дрэнна – такое быцьцё.
За дрэвам схаваныя вонь два ваўкi,
Чакаюць галодныя, каб мы падыйшлi.
Як з неба анёлы ды скiнутыя.
Адзiную ў свеце люблю цябе я.
Адзiную ў свеце твой суджаны,
Зраблю нам цяпельца з сухое травы.
I будзе агеньчык узлятаць да гары.
Я буду Якiмам, Паўлiнкаю ты.
Па дрэве да самай кароны сцяблiн
Шлях нам асвецiць iстужкi зарнiц.
Над пропасьцю, безданню, ямамi
Каханне лунацьмi над намi.
Зьмiцер Вайцюшкевiч еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 2