Як задумаў свіння - Асманскі султан
З Каўказам сілаю мерацца,
Ён - меру гароху прыслаў для армян,
А яны - пяць струкоў чырвонага перцу.
І кожны султанаў мудрэц, як баран,
Разглядаў іх і сэнсу не бачыў,
Але самы сівы сказаў: "О султан!
Мне нядоўга жыць. Растлумачу.
Ты гарох ім паслаў - безліч войска свайго.
Ну і звараць. З'ядуць. Хай без радасці.
Хаця цяжка пасля, - нат з падмогай багоў, -
Будзе вытрымаць іх кананаду.
Войска іхняе - паць пярчын - прад табой,
Праглыні, найвялікшы султане,
І згарыш ці да смерці уп'ешся вадой:
Ні Севана, ні рэчак не стане".
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1