Як задумаў свіння - Асманскі султан З Каўказам сілаю мерацца, Ён - меру гароху прыслаў для армян, А яны - пяць струкоў чырвонага перцу. І кожны султанаў мудрэц, як баран, Разглядаў іх і сэнсу не бачыў, Але самы сівы сказаў: "О султан! Мне нядоўга жыць. Растлумачу. Ты гарох ім паслаў - безліч войска свайго. Ну і звараць. З'ядуць. Хай без радасці. Хаця цяжка пасля, - нат з падмогай багоў, - Будзе вытрымаць іх кананаду. Войска іхняе - паць пярчын - прад табой, Праглыні, найвялікшы султане, І згарыш ці да смерці уп'ешся вадой: Ні Севана, ні рэчак не стане".