без цябе жыццё новай раніцай забываецца адыходзячы і гады мае напаўняюцца непазбежнасцю апраметную і мінае дзень кожны раз хутчэй апусцелае шчасце зводзячы НЕ ГУБЛЯЙ МЯНЕ
я табе аддам глыбіню дажджу што сухой зямлі дараваў вады заўваж мяне разумеючы як з вачей маіх сэрцам свецішь ты пажаданая да бязмежнасці ад бясконцасці вечароў пустых НЕ ГУБЛЯЙ МЯНЕ
я прыдумаю цябе нанава словы выкажу зразумелыя і адрозіцца пачуццё тваё з новай сілаю набалелаю свет пахіліцца і абернецца як адвернешься не паверыўшы НЕ ГУБЛЯЙ МЯНЕ
помніш чулі мы як стары вулкан што вякамі спаў паказаў сябе усяму свой час і як прыйдзе ён не хавай агонь у глыбі грудзей а прыпомніўшы словы простыя падзялі са мной перажытае НЕ ГУБЛЯЙ МЯНЕ
не пакінь мяне адыходзячы я гляджу скрозь дождж я маўчу ўслед чую голас твой бачу позіркі я зайздрошчу тым для каго твой смех да цябе як цень прывязаны я запалі святло і ўбач мяне НЕ ГУБЛЯЙ МЯНЕ