Зьміцер Вайцюшкевіч - Раманс | Текст песни

• Тексты песен
• Зьміцер Вайцюшкевіч
• Раманс

ўкруг месяца туманнае гало.
Мароз ступае адубелым садам.
Самотным дрэвам сняцца май і радасць,
А мне - маё забытае святло. Ты чуеш?
Ноччу кожнаю яшчэ,
Самотай зрынута нечалавечай,
Цалую я твой горды лоб і плечы і светаў сотні ў бездані вачэй.
Цалую рукi - люльку добрых сноў i да грудзей-сумётаў прыпадаю,
i гiну ў полымi, i памiраю,
Бо згаснула ў снягах даўно яно.
Што мне да тысячы начных свяцiл?
ў дарэмным мараннi аб згаслым сонцы
Начным ваўком гляджу ў тваё ваконца,
- Яно - за трыста мiль. Яно - ў былым жыццi.