Иван Мележ - Люди на болоте | Текст песни

• Тексты песен
• Иван Мележ
• Люди на болоте

Хаты былі на востраве. Востраў гэты, праўда, не кожны прызнаў бы за востраў - аб яго не плёскаліся ні марскія, ні нават азёрныя хвалі. Навокал адно гніла куп'стая дрыгва ды моклі панурыя лясы.

Вёска тулілася ля берага вострава - платы агародаў дзе-нідзе забягалі на куп'ё ўзболатка.

З другога боку, на поўнач, балоты крыху адступалі, дорачы людзям пясчанае поле.

Адступалі балоты і на заходнім баку, дзе рунелі ці жаўцелі да краю лесу палі, таксама скупыя, няўдзячныя, хоць у іх глебе і было менш пяску.

З поўдня балоты зноў падбіраліся да саламяных, замшэлых радоў стрэх, але ў бок ішла найбольш сувязь са светам, і тут па дрыгве была намошчана дарожка.

Што гэта за дарожка, можна меркаваць хоць бы з таго, што ездзілі па ёй смела толькі ў маразы, калі і непралазная твань навокал рабілася цвёрдая, як ток, ці ўлетку, калі дарожка перасыхала.