басына жараскан алтын борик акеркем озинди калдым корип журегим жумсак деп ойлаушы едим билмедим недеген датим берик
кештерде сагынып саламыз ан достыкка сарай сап санамыздан арманнын ал кызыл алаулайлим алыстап барады арамыздан кутем деп мангилик атымды ан кылып сагынган биреу бар билесинба тандарда коз илмей умитин узилмей жур екен дегейсин сураганга