КАЛІ ЗМАГУ ЎБАЧЫЦЬ НОВЫ СВІТАНАК
Прысядзь, паслухай, сябар,
Вось што думаў сказаць апошнім часам.
Пабыць з табою я хацеў сам-насам.
Але нагнаць не мог – заўсёды ты заняты.
Заўсёды ты знаходзіш справы,
Няма часу нам з табою падумаць аб душы.
Калі ты ўмееш кахаць – кахай наймацней,
Калі ты можаш жыць – жыві яскравей.
Нясі ў сабе дабрыню і любоў да ўсяго і да ўсіх.
Гадуй дзетак цэлы карагод вясёлы,
Сям’ю сваю не прамяняй.
Шкадуй і барані бацькоў і родных.
Яны ў цябе адныя, і ты ў іх адзіны.
Вось тут, здаецца, з табою разам
Бесперапынна шукаю сэнс ва ўсім.
І ў пошуку ісціны блукаю здаўна;
Не ведаю, што ёсць гэта «ІСЦІНА»,
Але шукаю яе, як сляпое кацяня.
У пошуку самога сябе
Сустракаю розных шмат вачэй;
У вачах гэтых – шукаю…
Як у люстэрка гляджу ў Сусвет.
Душа… Што гэта «я»?
Памылкі кожны робіць з нас.
Я не вучу цябе, я сам вучуся.
І больш сабе, чым вось табе,
Усё гэта я кажу.
Ведаеш, як быццам
Размаўляю сам з сабою.
Сярод палёў бяскрайніх я стаю,
Дзіўлюся і пяю.
Вось, мой дружа,
Мабыць, так яно тут ёсць.
Калі не – ты адкажы,
Жыць дзеля чаго?
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1