Камаедзiца - Трымайся, Браце! | Текст песни

• Тексты песен
• Камаедзiца
• Трымайся, Браце!

Сотнi-сотнi Чорных Крыл кружацца, рыхтуючы поле Сынам Одына;
Хутка дзевяць дзён пройдзе пад Месяцам Сiнiх Кастроў і старцы будуць побач…
Руны выражуць сабе на цела-духах, закiпяць пiрамiды тымi знакамi;
Кругi зараз робяцца ўсё меншымi – спiраль хутка закруцiцца.

Кропку-цэнтр Кап’я Вызначальнага ўжо нясуць нам Каляснiцы Расы,
Зямля прымае iншы абарот i палюсам сваiм дае зварот.
І памяць, што шукалi, тлее на апошнiх вуглях… Вецер, дзьмі, завывай!

Наш дывiзiён стаiць нерухома пад нацiскам варожай Сiстэмы;
Вяршыць справядлiвасць – матывацыя ўрывання ў лёсы абывацеляў.
Смерць здраднiкаў – стала нашым лёсам. Барацьбу не спынiм мы!
Аўтэнтычныя вектары бясконцасцi чорных навук пейзажамi фiлосафа.

Тэрор стаў нашым Богам; толькi вечная вайна зараз дае спакой;
Волю не зламаць, Гонар не растаптаць, Веру не падмяніць, Кроў не пераліць!
Разбітых звонам, рэхам забытых, сцюжаю тысяч…

У сэрцах маладых салдат абудзiлiся духi вiкiнгаў,
На бранi танкаў надрапаны лiтары: камiкадзэ-берсеркеры.
Армiя Адольфа Гiтлера працягвае барацьбу –
Апошнi супрацiў…

Прыклад для нас – адвага i доблесць, гонар i вернасць твае.
Януш Валюс, польскi герой, герой Белай расы, салютуем табе!

Прымаем подыхам водар кветак, што колер-святлом шлюць патокі,
Якiя страцiлi сябе ў вулкане-прасторы недасягальна-шматмерным.
Мовай Прыроды… усё, што дыхае i не дыхае, што рушыцца i нерухома.

Веліч шукае сэнс, уважліва слухае сфера цiшынi.
Веды ПраЦывiлiзацый, Іх вочы i думкi – тут, з намi…
Прашчуры-Мы-Нашчадкі – непарыўная сувязь навечна.
Успрыманне паданняў, казак, мiфаў, легенд… i думак.