Разбітыя бутелькі ды я крочу па нім У каго та побач сябры, я сумую па сваім Навоздіць рух у менску мая лепшая братва А я сяжу тут у кватэры, трэба лідскага піука.
Па тэлеку херня, у галаве херня Дык вось гэтыя ж уёбки - гэта частка меня Во сяжу патухаю як дабітая цыгарка, Ад ёбанай дяпрэсіі ратуе кафеварка
Была б ахуенна тусаваца дзе у барэ, Наебеніца піука, шукаць тёлачку-ахвяру, Сьпяваць пьяные песні усю ночь на Неміге Зноу піць, угараць и ментам крутіць фігі.
З раніцы братан блюець, я яго трымаю, А тады ябець мазгі мол больш ні бухаю! Но та мы бляха ведаем, што калі будзем дома, Зальюць сабе вочы учыніцели пагрома
Бліжэй да абеду на аўтобус у сянно, Пасядзелі, па 0,5, падымiлi ў акно Як раз па пуці можна трохі накідаться, Галоуна пад нямойтай нам усім ні абасцацца.
Далей на кропку , усе родныя лiца, У сянно без бабла можна крэпенька напіцца. Зноу каля дэнса пьяны моднага бье, Можа я каму и ёбну, галоуна бы ні мне.
Бляді, мастакі, рэперы, юрысты Усе разам заліваюць гарэлку інтурыста. Вось так и тусілі, нават ведалі меру Сяжу без піваса, падыхаю у кватэрэ.
привет. Былі ж часы калі усё было похуй, Калі сябры бычками асвятляли дарогу Калі з німі мне не страшныя ні чорт ні дэман Калі розніцы ня ведау Бондарчук ци Земан.
Калі ў выпадку складаным заусёды была піва І нікога ни ебала што будзем ссаць крыва Мне ня трэба ні грошы и нават модныя тачкі Абы сябры са мной ды бухла да усрачкі