Клёк - Ўжо колькі дзён кажу паветру | Текст песни

• Тексты песен
• Клёк
• Ўжо колькі дзён кажу паветру

Ўжо колькі дзён кажу Паветру:
— Паветра! мною нельга дыхаць!
Ўжо колькі год я дыхаю табою,
але,
Паветра,
я не магу быць
узаемным!
Я магу дамовіцца з По-
лымем,
але й тады
апынуся толькі по-
пелам,
застануся па-
мяцьцю,
я-
ко-
ю
нельга!
дыхаць…
І калі дамоўлюся з Хуґай-
даю
і перакулюся ветрам
я,
усё адно —
я не зьмяшаюся крывёю
у паветраным шары з табою:
ветрам
надымаюць
ветразь, —
я не магу быць
узаемным!

Я раздзьмухаю полымя
сусьветнае вайны, —
каб табе было цяплей,
і каб людзі часьцей
уздымалі
галовы
уверх,
дзе сотні
кілямэтраў цябе, —
бо бяз гэтага ты
не існуеш.

Я буду дзьмуць
на паветраны шар
зь цёплым табою —
ты нават ня ведаў,
куды
я магу задзьмуваць!

…

Калі скончыцца
апошняя вайна,
я дамоўлюся з Сонцам
і стану
ягоным ураганам,
каб мець моцы мне
паказаць табе
іншыя зоры,
новае Сонца
і тамтэйшых людзей.

Але і потым:
1) мною нельга
    будзе
    дыхаць,
2) і я ня стану
    узаемным.

Клёк еще тексты